De stank
Na het ontbijt in Hluhluwe starten we de auto en vertrekken naar St. Lucia. De geur
die door het ventilatiesysteem de auto binnenkomt vond ik gisteren al vreselijk maar is
nu bijnaondraaglijk.Het is vergelijkbaar met de stank van de kadavers van de buffels in de rivier. We vermoeden dat er bij onze stop bij de grens met Swaziland een dier in het ventilatiesysteem is
gekropen. We hebben toen iets vreemds gehoord, dat dier ligt nu te ontbinden in de auto. We doen de motorkap open maar kunnenniets vreemds ontdekken. Om met de auto langs een garage te rijden lijkt
ons niet zo'n goed idee, want om in het ventilatiesysteem te komenmoet er heel wat worden gesloopt aan de auto vrezen wij. We rijden naar St.Lucia hele stukken met de raampjes open, gelukkig is het
maar ruim een uur rijden.
St Lucia is een kleine toeristenplaats met 1 winkelstraat en een groot aantal lodges, gericht op bezoekers van wetland. Heel toevallig is er hier ook een vestiging van AVIS (een hokje van pakweg 3
bij 2 meter). Wij kunnen niet anders zeggen dan dat we hun service top vinden, want nadat de medewerkster haar hoofd in de auto heeft gestoken, zegt ze: ik snap niet
hoe jullie in deze auto hebben kunnen rijden, hier krijg je hoofdpijn van! Een telefoontje en 20 minuten later hebben we een nieuwe auto klaar staan! Met deze nieuwe auto rijden we het wetland in
tot Cape Vidal, het uiterste puntje waar je met de auto kunt komen. Daar zien we voor het eerst de Indische oceaan, indrukwekkend! Het strand is enorm breeden de stroming in het water is sterk, er
zijn dan ook weinig zwemmers te bekennen.Wouter steekt wel even zijn teen in de oceaan en Lique is helemaal in haar element, op haar buik plat in het zand foto's maken en bestuderen van krabben. Er
zijn er tientallen, op het moment dat je gaat lopen verdwijnen ze in de gaatjes in de grond, maar als je geduldig wacht komen ze weer tevoorschijn. Nadat we nog een hele tijd flamingo's en
krokodillen hebben bekeken van een
afstandje in het binnenmeer zijn we net voordat het park sluit weer buiten.
De volgende dag maken we een flinke wandeling langs de kust, het strand is hier nog breder, we denken wel 200 meter,en er wordt volop gevist. We moeten ons om twee uur melden bij de jetty voor een
rivercruise. Het is niet voor te stellen hoeveel hippos er in de rivier zitten,
ook barst het van de krokodillen en zwemmen er zelfs bullsharks rond. Niet echt een
rivier om pootje te baden. Het waait flink op de boot en het is ook zwaarbewolkt, het voordeel is dat de dieren nu actiever zijn dan bij heet weer. Slim genoeg heb ik mijn vest in de
auto laten liggen. We zien aan de oever ook weer veel vogels, geholpen door de kapitein die ogen als een havik heeft. We spotten een prachtige kingfisher die met een visje in zijn bek op een tak in
de boom zit. Terug aan landvlug een koffiebarretje opgezocht, het is weer voor chocolat chaux, maar we houden het toch op cappuccino.
Vanavond gaan we eten aan de oever van het binnenmeer, waar we hippo's hopen te spotten die aan land komen om te gaan grazen. Ze lopen regelmatig door de straten van St. Lucia en grazen daar in de tuinen van de lodges, omdat dit gras malser en zoeter is dan het gras in de open natuur, we zijn benieuwd!
Reacties
Reacties
Lieverds, met mijn nieuwe bril kan ik deze leuke berichten eindelijk goed lezen ( en hoeft M het niet elke keer meer voor te lezen). Echt geweldig wat jullie mee maken en wat schrijven jullie er bijzonder grappig over. Ik moet er elke keer om lachen.
Geniet die laatste dagen ook nog volop hoor. Het is nog niet voorbij (maar gelukkig bijna wel). X
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}