Vanochtend weer vroeg op, zoals gebruikelijk om 5.00 klaar maken voor de game-drive. We horen dat de beide dames nauwelijks geslapen hebben, bang voor slangen en andere dieren. Het franse stel isnog wel op honeymoon, ook vervelend als je dan alleen maar bang bent, de fransman kijkt ook een stuk minder vrolijk dan gisteren.

We rijden nu naar het westen en komen op een open vlakte waar we even uit de auto mogen en de zwarte neushoorn van vrij dichtbij kunnen bekijken. Tex weet precies hoe ver we mogen lopen. De zwarte neushoorn heeft inderdaad een smal bekkie als je daarvan kan spreken bij een neushoorn. Op de weg terug naar de Jeep vertelt Tex het een en ander over de verschillende uitwerpselen die op de grond liggen. Hij vertelt ons dat de impalakeutel alleen uit gras en bladeren bestaat, want dat is het enige dat de impala eet. We krijgen allemaal een keutel en moeten die doorbreken om te zien dat dat echt zo is. Dan vertelt hij dat ze in Zuid Afrika as kind spelletjes spelen met die keutels. Hij vraagt ons om achter een lijn te gaan staan en de keutel weg te spugen, wie het verste kan spugen heeft gewonnen. We laten de taak om de eer van het land te verdedigen over aan de mannen. En daar staat Wouter dan, midden in de bush een impalakeutel weg te spugen, hij doet dit wel heel goed want we winnen! Nederland gaat niet naar het EK voetbal, maar is wel kampioen impalakeutels spugen ;-)

We stappen weer in de auto en Tex hoort iets over de boordradio. Hij vraagt of we een surprise willen omdat het onze laatse gamedrive is. Nou die surprise is onvoorstelbaar! We rijden tussen het halfhoge gras en zien twee prachtige cheetahs, dit keer niet aan het slapen maar wat onrustig aan het lopen. Iets verderop staat een kudde impala's, ik denk dat de cheetahs zin hebben in broodje impala als ontbijt. Tex vertelt dat het twee teenagers zijn en dat de kudde dat weet, anders waren ze er al lang vandoor gegaan. De kans dat de jonge dieren de impala's vangen is vrij klein. Een cheetah kan versnellen van 0 naar 120 km/h in 4,5 seconden! Ineens gaan ze los, Tex er achteraan met de Jeep door de struiken, gras, hobbels etc. We kunnen de jacht live volgen, en zien dat de impala die iets buiten de groep stond gegrepen wordt. Hij wordt door de cheetahs bij de nek gepakt en verstikt, ze hebben niet zo'n grote tanden dat ze hem doodbijten. De adrenaline stroomt door het bloed van de cheetahs, van de toeschouwers en ook van de ranger. Wat een ervaring dit van zo dichtbij mee te maken, we zijn onderdeel van National Geographic zo lijkt het wel. Dan zien we gieren in de lucht cirkelen, niet een paar, maar tientallen. De cheetahs moeten snel eten, want de gieren zetten de aanval op hen in. Met velentegelijk maken ze steeds opnieuw een duikvlucht en proberen de cheetahs te verdrijven. Dat lukt na een poosje en zo wordt de prooi verdeeld, iedereen zijn deel. Na de gieren maken de hyena's het werk af, zij zijn de "vuilnismannen" van de bush.

Deze game-drive heeft 4 in plaats van 3 uur geduurd en we komen veel te laat voor het ontbijt. Na dit weer fatastisch verzorgde ontbijt op de veranda in de ochtendzon zit ons bezoek aan Camp Shonga erop. Tex en Norman brengen ons met de Jeep naar het main camp terug. Daar nemen we afscheid en ik laat een stukje van mijn hart hier achter.