Het landschap in KwaZulu Natal waar Hluhluwe ligt verschilt met dat van de savanne rond het Krugerpark, hier is het veel heuvelachtiger en droger en hier heersteen subtropisch klimaat. Dat het droog is zien we als we vroeg in de ochtend het Hluhluwe game park in gaan. Daar waar normaal een rivier stroomt is geen drup water te zien. Als we doorrijden zien we een kleine plas met aan weerszijden een modderoever, daar zou de rivier op z'n breedst moeten zijn. Er is nauwelijks water en in de modder liggen een paar dode buffels, ze zijn bij het drinken vast blijven hangen in de modder. De geur die de kadavers verspreiden is niet erg prettig, het wachten is op het opruimwerk van de gieren en de hyena's.

KwaZulu Natal is het leefgebied van de Zulu's, we rijden door de heuvels en door de woongemeenschappen waar de Zulu's leven. Ook hier is veel armoede en weer heel veel schoolkinderen die kilometers moeten lopen van en naar school. Ze dragen allemaal een schooluniform en velen dragen een ijsmuts, het is tenslotte bewolkt en maar 22 graden... Ik dacht dat de ronde rieten huizen een toeristische attractie waren, maar ze wonenhier echt in. Ze hebben een beetje vee en wat groente en geen fiets of auto. Het wasgoed dat aan de lijn hangt is vaak kapot en al heel vaak gewassen en gedragen. Veel van hen lopen op badslippers waarvan de zool al half weggesleten is.

Vanuit deze setting is het goed te begrijpen dat geld een machtige factor is. De strijd tegen de stropers is er een tegen het geld. We begrijpen dat de hoorn van met name de zwarte neushoorn heel veel geld oplevert op de zwarte markt, met name in China. Het zou potentieverhogend werken, maar In werkelijkheid bestaat de hoorn uit niets anders dan keratine, net als onze haren en nagels. De stropers infiltreren in de plaatselijke bevolking, iedereen kent wel iemand die in het park werkt: rangers, schoonmakers of de onderhouders van het groen. Niemand heeft ooit gezien waar de stropers in of uit het park gaan, dat zegt genoeg. In de nacht waarop de maan achter de zon verdween, een maand geleden, hebben de stropers 8 zwarte neushoorns gedood vanwege hun hoorn. We zien ook hier een kadaver liggen, een getuige van de handel in hoorn, een verdrietig tafereel. Er is in verschillende particuliere parken geprobeerd preventief de hoorn af te zagen, maar zelfs dan wordt de neushoorn gedood om de rest van de hoorn uit te kappen.

We komen terug bij onze lodge -het contrast is groot - waar voor het diner de tafels op het gras onder de bomen staan en om de tafels staat een sfeervolle kring van kaarsen. We gaan eerst nog even op de veranda bij de lodge zitten voor we gaan eten en zien een bonte stoet van koedoe's, buffels en een giraffe voorbij trekken. Bij het omkleden horen we een plof op het dak: een aap! Ik vind het toch wel fijn de deur maar even dicht te houden. Wanneer de avond echt gevallen is krijgen we een concert van kwakende kikkers, oorverdovend.

De volgende ochtend vertrekken we na het ontbijt naar St. Lucia, maar niet voordat de ladies van the housekeeping onze loodzware koffers naar de auto gedragen hebben, op hun hoofd!